Bırak kalsın...

Cümle bitmiyorsa; kelimeler sürekli birbirine kavuşuyorsa virgüllerle;
anlatılacak şeyler bitmiyordur çünkü…

Çünkü anlatılmak istenenler; anlatmakla bitmeyecek gibi kıvrılıyordur yol yol...
Her yol bir mahallenin başına varıyordur, ve sokak sokak dallanıyordur evlerin arasından.
Her sokağın başını ise serseri sevdalar, yaşanmamış anlar, ve bitmiş hikâyeler tutuyordur...
…

Hani hissettiklerini anlatmaya çalışmak;
duyguları kelimelerden parmaklıklı cümle zindanlarına tıkmak gibidir.
Anlatamıyorsan; bırak, kalsın.
Anlatamayışın; söylemek istediklerini çok daha iyi şekilde anlatacaktır…

Bazen söze dökmeye gerek yoktur.
Kimi zaman, hissedilenlerin sadece ‘göze dökülmesi’ gerekir.

O halde dökme söze. Bırak, kalsın.



 r. su