Gidişine Sevda

Yokluğun içime çakılıp kaldı.
Olmayışın; varlığımı sardı.

Gidişin, elinde meşaleydi; güzergâhındaki dallarımı, yapraklarımı, çiçeklerimi ateşe veren.

İçimde dalgalar kabarıyor.
İçimde yollar düğümleniyor.
İçimde ışıklar sönüyor, ev ev.

İçimde çocuklar ağlıyor;
Misketleri dağılmış, oyunları bozulmuş, üşüyen çocuklar...

İçi'm'den çıkılmaz durumlara saplanıp kalasıyım.

Bilsem ki gidişin; dönüşünün habecisidir,
Bilsem ki gidişin, geri dönüşlere gebedir,
Bilsem ki gün bana 'vuslat'ımı doğuracak...

Dizlerimin üzerine çöker,
gidişine sevdalanarak, sabahı beklerim...


r. su