Gel ki...

Görmüyor gözlerim kimseyi, çünkü görmeyi beklediğim öyle biri var ki…

Öyle bir beklenen ki o; susuzun iftar vaktini beklediği gibi… 

O kadar özleyeyim ki seni, yollarını o kadar gözleyeyim ki; sevincim vuslatım olsun…

Bekleyişlerim çiçek çiçek açsa yollarına. Pembe gül kokuları döşesem gelirken basacağın kaldırım taşlarına. Mutluluklarımı dantel dantel işlesem ve saklasam; geldiğinde, bir mendil gibi bırakıvermek için avuçlarına… 

Öyle bir gel ki bana; beraberinde beni de getir. Tanıt kendimi bana…

Ama gel artık. Gel ki; gözlerinin rengine bürünsün bakışlarım…

r. su